Muurleren (2)

11 januari 2017 - Abetefi, Ghana

20170111 abetifi dag 2(60) 20170111  abetifi dag 1 (36) 20170111  abetifi dag 1 (65)

‘Je kunt hier van de basisschool komen en een vierkant alleen kennen van het plaatje op de muur. Je kunt van school komen zonder ooit met je handen de vorm van driehoek te hebt gevoeld of een blok op een ander blok te hebben gezet.’ Dat vertelt Frederick Asamoa ons. We staan in de werkplaats van AMO. Dat staat voor Agodi Ma Osuahu en betekent leren door te spelen.

In de werkplaats werken vakmannen aan houten puzzels, memoriespellen, teldozen en letters. Het ruikt naar verf en zaagsel. Logisch, want al het leermateriaal wordt gemaakt van hout. Het oogt prachtig. Als vanzelf halen Daniëlle en Gideon wat stukken uit een paar puzzels die klaar zijn. Ze kijken welk woord eronder staat en leggen het weer terug. 

Dat is precies wat kinderen hier niet doen en wel mogen gaan leren als ze de beschikking krijgen over het speelmateriaal, vertelt Frederick. En nog belangrijker: hun leerkrachten moeten leren dat kinderen door spelend van alles te doen, beter leren. Daarom zijn er voor de leerkrachten trainingen via AMO om te leren hoe ze met het speelmateriaal kinderen beter kunnen laten leren. Niet eenvoudig in een land waar spelen en leren als twee totaal verschillende dingen worden gezien.

‘Leggen we niet uit hoe het gebruikt moet worden, dan is er een grote kans dat de leerkrachten het materiaal in een kast bewaren. Te kostbaar om mee te spelen. Of ze doen de puzzel voor de klas voor en verbieden de kinderen het aan te raken. Omdat ze denken dat goed genoeg is. Maar ook omdat ze er soms zelf moeite mee hebben. Want wie nooit een puzzel heeft gelegd, heeft er zelf ook moeite mee.

Ondertussen staan Daniëlle en Gideon aan een werktafel letters rood te schilderen. Er is een voetbaldate via een van de werkmannen voor eind van de middag.

‘Twee dagen in Afrika en ik heb de belangrijkste dingen die ik wilde al gedaan: een basisschool gezien, echt gewerkt en straks ook een potje gevoetbald.’

Foto’s

13 Reacties

  1. Maartje Kuperus:
    11 januari 2017
    Mooi!! En dankbaar werk, die uitleg. Ongelooflijk.
  2. Truus:
    11 januari 2017
    wat heerlijk om jullie verhalen mee te kunnen lezen.
    Ja leren door vastpakken, in elkaar zetten en weer uit elkaar halen, schilderen, ja zo gewoon inmiddels op onze scholen. Dat het over de hele wereld zo leuk wordt om te leren, zeker ook in Ghana waar je het nu van heel dichtbij kunt zien, voelen, horen, ruiken en aanraken.
    liefs van Truus K
  3. Sifra:
    11 januari 2017
    Wat heerlijk om jullie te zien en te horen, dat voetbalwedstrijdje was wel in het pulletje van Daan, hoe was de reis naar Abetiffi, lang en warm of viel het mee. Liefs!!
  4. Marlies de Kwaasteniet:
    11 januari 2017
    Oh het lijkt al te lukken! Wat goed. De vaart zit er al goed in.
  5. Wilma van Klaveren:
    11 januari 2017
    "Geen woorden maar daden!"
  6. Lotte Rietveld-Koorndijk:
    12 januari 2017
    Zo bijzonder! Echt een compleet andere wereld. Fijn om te lezen dat jullie de reis zo goed begonnen zijn!
  7. Fred Blokhuis:
    12 januari 2017
    Natuurlijk heet die man Frederick...
  8. Anja Hogendoorn:
    12 januari 2017
    Leuk jullie reisboek lezen; echt schrijftalent. Lekker weer zeker, beetje wennen aan de warmte. Geniet ervan. Graag meer verhalen. Het gaat hier vanavond sneeuwen trouwens.
  9. Piet Rietkerk:
    12 januari 2017
    Wij kijken en lezen sinds vandaag ook mee. Fantastisch om zo iets van dit project en jullie ervaringen te mogen meebeleven.
  10. Marionne:
    12 januari 2017
    hee lieve lui, wat gaaf om te lezen en te zien!! Prachtige foto's al en mooie verhalen....jullie zijn superstoer! Big hug xxx
  11. Groep 8:
    13 januari 2017
    Wat leuk om te lezen hoe jullie het in Ghana hebben. Jullie hebben al super veel dingen gedaan die jullie hadden willen doen. We blijven jullie volgen! Groetjes, groep 8
    We denken aan je Daan!
  12. Truus Siegert:
    13 januari 2017
    Goed voor jullie in z`n heel andere omgeving te zijn, maar misschien ook wel een beetje vertrouwd door de verhalen die Frederik vertelde bij thuiskomst.
    Hopelijk wordt het een goede tijd die wat rust geeft.

    Liefs, Carl en Truus.
  13. Marjet De Haan:
    16 januari 2017
    Dag Miriam, wat beschrijf je ontzettend mooi en beeldend jullie belevenissen in Ghana. Wat een ervaring voor je zoon en dochter. Dat vergeet je je levenlang niet meer. Voor Stichting ABaCus zit ik in de werkgroep PR. Geef je toestemming om dit verhaal en 'Papiersnippers' op de website van Stichting ABaCus te plaatsen? En zo ja, met jullie namen of liever anoniem (een moeder met zoon en dochter bijv.).
    Nog een heel fijne tijd in Ghana gewenst. Op naar Tamale, misschien ook naar dorpen rond Tamale? Dat is weer een heel andere wereld.