Broos

30 januari 2017 - Kakum, Ghana

Canopy walk Broer en zus op de houten loopbrug Krook

Dieren zullen we waarschijnlijk niet tegenkomen, verontschuldigt de ranger zich. Te heet en te overdag, nu in het nationaal park Kakum aan de zuidwest kust van Ghana.

We halen opgelucht adem.

Geen enkel punt. Doe voor ons geen moeite.

We zijn gekomen voor de lange hoge touwbrug over het tropisch regenwoud. Leuk zat.

Vanuit de verte vond ik de olifanten twee weken geleden in Mole prachtig. Net als die antilopen. Maar die waren ook akelig kwetsbaar terwijl ze dronken uit een meertje waarin een krokodil verkleed als boomstam dreef. Daniëlle en ik wilden de antiloop waarschuwen. De rest van de groep vond dat we alleen toekijkers waren en niet mochten ingrijpen. Toen hadden we bovenop dat dak van die jeep een belangrijk punt van hulp te pakken. Wanneer wel en wanneer niet ingrijpen? De chauffeur ging er niet op wachten en gaf tot opluchting van Daniëlle en mij gas.

De canopy walk is prachtig. Geen wilde dieren en ook geen andere mensen. Alleen vogels, vlinders, het geluid van een tropisch woud, de immensheid aan tinten groen, aan leven.

Onderweg terug naar de kust wil de chauffeur ons nog een paar krokodillen laten zien. Dat komt goed uit want we hebben ons nichtje Tirza bewegende beelden van krokodillen beloofd.

En hoe eng kan het zijn in een vijver bij een restaurant?

Doodeng.

We staan in de modder aan de rand van een meertje. De restauranteigenaar/ober/gids/krokodillenfluisteraar fluit, zwaait met wat rauw vlees op een stok. Een veel te snel en lenig monster schiet met blikkerende tanden uit het water. Weg vlees. En nog een keer komt het beest uit het water. Het groene gevaarte hapt naar de stok die Daniëlle inmiddels vast heeft.

Gloeiende, gloeiende...

Ik schreeuw dat ik hem het dubbele tarief geef als hij er nu mee stopt en ons terug naar de auto brengt.

De Ghanezen schateren. Dit is nog maar een kleintje! En we hebben er pas eentje gezien. Er zijn er nog wel vijftig.

Precies.

Wegwezen.

Schuddebuikend brengen de Ghanezen ons door de modder weer terug. Tegen de kinderen zeggen ze dat het qua krokodillen wat saai was, maar dat mommy veel goedmaakte...

Boomtoppenbrug

Foto’s

8 Reacties

  1. Marjet De Haan:
    4 februari 2017
    wat is dit verhaal weer boeiend en de ervaringen prachtig beschreven. Bijzonder hè die ronde gaten in de rotsen voor de kust? Heb jij al kunnen achterhalen hoe deze zo gevormd zijn. Geniet van jullie laatste dagen in Ghana!
  2. Anja den Bok:
    4 februari 2017
    Prachtig geschreven .. moest wel lachen juist ook om de herkenbare neiging naar niet teveel krokodillenactie. Mooi die natuur.. ik voel en ruik hem! Genieten jullie!!
  3. Annemieke:
    4 februari 2017
    Haha, prachtig verhaal weer!
    We genieten ervan op Vlieland, niet zo spannend als bij jullie...
  4. Marjon van dalen:
    5 februari 2017
    Ik zie het helemaal voor me! Ha ha....
  5. Nicolien:
    5 februari 2017
    Schater!!!!
  6. Jan ijsselstijn:
    5 februari 2017
    bijzonder. fijn dat we mogen 'meekijken"
  7. Hanny:
    6 februari 2017
    roflol !
    Blij dat ik je gisteren gezien heb, het bewijs dat het goed is afgelopen.
  8. Marja Groen:
    8 februari 2017
    Wat een geweldig verhaal weer. Ik weet ongeveer hoe je je voelde....ik heb in Amerika een keer op een 5-sprong in the middle of nowhere , oog in oog gestaan met beren die vanuit elk pad in onze richting kwamen lopen! En dan stil blijven staan en niet gillen als er 1 op nog geen halve meter afstand al snuffelend aan je voorbij waggelt.......