De aardige jongen

Zaterdagavond, 14 januari in Kumasi

door Daniëlle:

We gingen naar een restaurant en wij wisten de weg niet dus we vroegen het aan een jongen en die ging gelijk mee zoeken. Toen we eindelijk het restaurant hadden gevonden bleek dat dicht te zijn. Mama en die jongen gingen daarom een nieuw restaurant zoeken. We waren daarheen aan het lopen, terwijl de jongen veel vertelde, dat hij goed kon voetballen en dat wel in Nederland wilde en over zijn familie. Toen we met hem aan het praten waren zagen we eigenlijk echt hoe mooi Nederland eigenlijk is vergeleken met hier in Ghana. Dat wij makkelijker dingen kunnen doen die we willen zoals naar een school gaan die we willen. Hij moet op een kamer wonen in Kumasi om naar school te gaan terwijl zijn vader en moeder en zus heel ver weg in het noorden wonen en hij daar maar een keer per maand naartoe kan. Bij het restaurant ging de jongen opeens mee-eten. We vonden dat een beetje raar maar hier in ghana blijkt het de normaalste zaak van de wereld te zijn. Het was heel gezellig. Hij praatte over de premier league en Spaans en Nederlands en Afrikaans voetbal. We waren klaar met eten en mama had betaald en de jongen, hij heet Karim, gaf Gideon en mij allebei een cadeautje om een soort van dankjewel te zeggen. Het eten dat over was nam hij mee in bakjes voor zijn broer.